Om op een juiste en volledige manier met je hond om te gaan, is het noodzakelijk om enkele van zijn belangrijkste communicatieve signalen te begrijpen.

Signalen

Dit omdat deze vaak duidelijke informatie geven over de gemoedstoestand van onze viervoetige metgezel. Zo duidt een omhoogstaande staart op zelfverzekerdheid en assertiviteit, terwijl een lage staart op verlegenheid wijst, en zelfs als de hond zijn achterpoten tussen zijn poten houdt, geeft dit aan dat het dier zich in een angstige situatie bevindt. De hond heeft een gevarieerde woordenschat aan gebaren - uitgevoerd met de oren, de staart, maar ook met de voorpoten, de tong, de neus, de gezichtsspieren - en gebruikt deze voor een oneindig aantal uitdrukkingen: het vergemakkelijken van een vriendelijke ontmoeting door de andere partij te kalmeren, proberen te sussen in een conflictsituatie, zijn kracht en rangorde benadrukken, de interactie onderbreken in een problematische situatie, ongenoegen of juist tevredenheid tonen, een speelkameraad uitnodigen. Zelfs de houding, bijvoorbeeld rechtop staan in plaats van gebogen zitten of staan op vier poten in plaats van op de zij liggen, kan talloze betekenissen uitdrukken, evenals beweging, zoals snelheid, ontmoetingspunt, de choreografie van gedrag, kan ons duidelijk vertellen over de toestand van de hond. Helaas zijn wij mensen gewend te denken dat communicatie vooral praten betekent, en daarom besteden we veel te veel aandacht aan de vocalisaties van de hond, maar negeren we volledig de lichaamstaal van onze geliefde viervoeter.